top of page

KIM JESTEŚMY

Na spalonej słońcem pólnocnej Argentyny, czerwonej ziemi, na terytorium Indian Guarani, ziemi wydartej dżungli przez europejskich kolonizatorów, w Prowincji Misiones, nad brzegami rzeki Parany, znajduje się niewielkie miasteczko o nazwie Puerto Libertad, a w nim parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa, jedna z najstarszych w regionie. Tutaj, począwszy od 2007 roku pracują franciszkanie z Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z Krakowa
Historia
Marble Surface
POCZĄTKI

Historia parafii sięga lat 40 XX wieku, kiedy to rodzina Bemberg ufundowała pierwszą w tej okolicy kaplicę usytuowaną nad brzegiem rzeki Parany

Więcej...
OBECNOŚĆ FRANCISZKANÓW

Pierwsi franciszkanie przybyli do Puerto Libertad w 2007 roku z zamiarem objęcia opieką duszpasterską rodzin polskich emigrantów. Od tego czasu posługują w Puerto Libertad i przyległych wioskach, w miasteczku Wanda, w Puerto Esperanza oraz w Puerto Iguazu

Więcej...
NASZA WSPÓLNOTA

Pierwszym proboszczem parafii i przełożonym został fr. Seweryn Matyasik, skierowany później do pracy na misji w Ekwadorze. Razem z nim przybył fr. Sylwan Jędryka, obecny proboszcz. W 2011 roku dołączył do wspólnoty fr. Florencjusz Grabarczyk, a w 2018 fr. Beniamin Synycja

Więcej...

Tutaj wszystko się zaczęło

Początki parafii związane są z powstaniem osady Puerto Bemberg. Jej genezy należy doszukiwać się w roku 1872, kiedy to transport wodny rzeką Paraną dotarł do Puerto Iguazu, pozwalając rozwinąć i skomercjalizować plantacje Yerba Mate w północnej części prowincji Misiones. W roku 1923 firma SAFAC, z grupy Bemberg nabywa duże połacie ziemi w tym regionie i zakłada plantacje Yerba Mate na obszarze 1000 hektarów. W ten sposób 14 grudnia 1925 roku zostaje założona osada o nazwie Puerto Bemberg, jako że jej fundatorami byli bracia Otto i Fryderyk Bemberg, obydwaj pochodzenia francuskiego.

W krótkim czasie zaczyna się ona rozwijać, przekształcając się w pierwszą w prowincji Misiones miejscowość zamieszkałą przez kolonizatorów posiadającą bieżącą wodę i energię elektryczną. W roku 1927 miała już swoją własną szkołę “Gregoria Matorras de San Martin” i niedługo później pierwszy urząd pocztowy.

Symbolem rozwoju socialnego jest kaplica, wybudowana w latach 40-tych. Jej francuskie witraże i architektura nadają jej wysoką wartość historyczną. Tubylcy opowiadają, że w niedziele zbierano się na brzegu rzeki Parany, aby słuchać Mszy po stronie paragwajskiej.

03_capilla.jpg..jpg

Pierwszym kapłanem, który osiadł w Puerto Bemberg był o. Bernard Grauthoff. Przybył w czerwcu 1948 r. Mieszkał przy kaplicy, nad brzegami Parany. Obejmował opieką duszpasterską miasteczka i osady robotników z Alto Parana przez prawie 5 lat.

Jego pracę kontynuowali dwaj kapłani holenderscy: Santiago i Nicolas. Tak wspomina tamto doświadczenie o. Santiago Bakker: “Wspólnie z moim rodakiem, o. Nicolas Poort, 28 marca 2953 roku przyjechaliśmy do Puerto Bemberg, dzisiejszego Puerto Libertad. Jakaż różnica w porównaniu z Południem Argentyny! Dżungla i ukąszenia. Jakież odległości i drogi! Obsługiwaliśmy teren od Mado aż do Iguazu. Używając drogi 101 i 14 przemieszczaliśmy się od San Antonio, przez Forestal, Gramado, Yrigoyen, San Pedro, aż do Fracran. Co trzy miesiące robiliśmy tę trasę odwiedzając miasteczka i tartaki. Ileż niebezpieczeństw, ale Bóg nas ochraniał! Tą posługę realizowaliśmy do roku 1962, kiedy to przybył pierwszy redemptorysta de San Pedro”

_DSC0008 - copia.JPG

Obecność Franciszkanów
w Libertad

Puerto Libertad jest miasteczkiem liczącym ok. 6 tys. mieszkańców, położonym nad rzeką Paraną, która stanowi naturalną granicę z Paragwajem. Stąd już tylko niecałe 40 km do wodospadów na rzece Iguazu uznanych za jeden z cudów świata natury i do granicy z Brazylią. Jadąc w stronę wodospadów zaledwie kilka kilometrów za Libertad rozpoczyna się Park Narodowy, jedno z unikatowych miejsc w Argetynie gdzie można podziwiać dziewiczą dżunglę.

Nasi misjonarze przybyli do Puerto Libertad w 2007 roku na zaproszenie obecnego biskupa Marcelo Raul Martorell. Dnia 23 czerwca 2007 roku biskup diecezji dokonał przekazania parafii w ręce o. Seweryna Matyasika, który został mianowany proboszczem i o. Sylwana Jędryki jako wikarego. Bracia od razu rozpoczęli konieczny remont domu parafialnego przy pomocy wspólnoty z Martin Coronado. Prace zakończyły się w listopadzie 2007, kiedy to ks. bp. Józef Guzdek dokonał poświęcenia domu i kaplicy klasztornej. Od czasu objęcia parafii bracia rozpoczęli pracę duszpasterską w Puerto Libertad oraz w oddalonej o 5 km miejscowości Wanda, założonej przez polskich emigrantów. Do dzisiaj posługują tam wśród wiernych polskiego pochodzenia. W krótkim czasie po przybyciu do Libertad bracia rozpoczęli również pracę duszpasterką w pobliskich wioskach, sprawując sakramenty i budując kaplice dojazdowe. Obecnie obsługują 5 wiosek w promieniu ok 40 km oraz kaplicę Matki Bożej Częstochowskiej w Wandzie, gdzie celebrują dwa razy w miesiącu Mszę Świętą w języku polskim. W 2011 roku dołaczył do wspólnoty fr. Florencjusz Grabarczyk. W 2015 roku fr. Seweryn rozpoczął posługę na nowej misji w Ekwadorze. W połowie 2018 roku przyjechał do wspólnoty fr. Beniamin Synycja. Na dzień dzisiejszy oprócz wymienionych już form pracy duszpasterkiej bracia świadczą posługę jako kapelani we wspólnocie sióstr klarysek w pobliskim miasteczku Esperanza, oraz w trzech szkołach katolickich na terenie Puerto Libertad i Puerto Iguazu. Posługują również jako spowiednicy w Sanktuarium Jezusa Miłosiernego w Iguazu oraz obejmują opieką duszpasterką trzy wioski indian Guaraní znajdujce się na terenie parafii.

Wspólnota

o. Florencjusz Grabarczyk

Wikariusz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Puerto Libertad.

Urodzony  10.02.1974 w Łęczycy (Polska).

Do Zakonu wstąpił w 2001r. W Argentynie posługuje od w 2011 roku, w parafii w Puerto Libertad. Sprawuje opiekę nad ministrantami i scholą. Kapelan szkoły katolickiej w Puerto  Libertad. W diecezji odpowiedzialny za Animację Biblijną.

DSC_0471.JPG

o. Beniamin Synycja

Proboszcz parafii św. Józefa w Puerto Wanda.

Urodzony 13.03.1990  w Kamieńcu Podolskim. Do Zakonu wstąpił w czerwcu 2008 po ukończeniu Salezjańskiej Szkoły Organistowskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 18.06.2016. Do Argentyny przybył w 2018. Po dwóch latach został wysłany na misje w Ekwadorze. Powrócił do naszej wspólnoty w 2022 roku. 

20190404_122025.jpg

o. Sylwan Jędryka

Proboszcz parafii w Puerto Libertad. Urodzony 31.10.1967 w Koniecpolu.

Do Zakonu wstąpił 08.09.1986 po ukończeniu Niższego Seminarium oo.Bernardynów. Święcenia kapłańskie przyjął 12.06.1993. Swą przygodę misyjną rozpoczął w Buenos Aires w 1998.

W 2007 przybył do Misiones. W diecezji spełnia funkcję wikariusza biskupiego od życia konsekrowanego.

DSC_0746_edited.jpg

Klasztor

W początkach kwietnia 2013 roku, podczas wizytacji naszego Ministra Prowincjalnego Jarosława Kani, biskup Marcelo Martorell podpisał z naszą Prowincją kontrakt na czas nieokreślony. Dnia 2 kwietnia dekretem Ministra Prowincjalnego został erygowany klasztor franciszkanów Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Był to moment kluczowy dla podjęcia decyzji o rozbudowaniu plebanii i zbudowaniu klasztoru, który spełniałby wymogi Prawa Kanonicznego.

Prace rozpoczęły się na początku 2014 roku. Przeprowadzone przez ekipę przybyłą z Polski (głównie rodzinę o. Seweryna). Styczeń i luty były miesiącami wytężonej pracy. W czasie tych miesięcy wzniesione zostały mury klasztoru, który został połączony wspólnym dachem ze starą częścią domu.

Od marca do października były kontynuowane prace nad wykończeniem klasztoru prowadzone przez miejscowy personel. Uroczyste błogosławieństwo nowego domu zakonnego miało miejsce dnia 22.10.2014 roku po Mszy Świętej, której przewodniczył biskup diecezji Marcelo Raul Martorell przy udziale naszego Ministra Prowincjalnego o. Jarosława Kani.
Prace nad budową konwentu zostały zrealizowane dzięki pomocy, jaką otrzymaliśmy z Polski, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Niemiec i Anglii oraz dzięki pomocy rodziny Ricardo Jeleñ, innych woluntariuszy i dobrodziejów z naszej okolicy.

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Puerto Libertad

Nasza parafia należy do najstarszych w regionie. Praktycznie od początków Puerto Bemberg, od 14 grudnia1925 kult katolicki byl tutaj obecny. Aż do początków lat 40tych XX wieku, odwiedzali sporadycznie miasteczko, którego centrum znajdowało się nad brzegiem rzeki Parany, księża katoliccy którzy przypływali rzeką, żeby celebrować Mszę Świętą w zabudowaniach należących do firmy Bemberg. W tamtej dekadzie mieszkańcy Puerto Bemberg zaczęli masowo przenosić się do nowego centrum zaludnienia, nazwanego Villa 25 de Mayo, actualnego centrum miasteczka. Do 1949 roku została zainaugurowana kaplica "Puerto Bemberg”, pod wezwaniem Matki Bożej z Itatí. Jeśli chodzi o kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w miasteczku (3,5 km na wschód) był ona kilka razy przenoszony. Najpierw jego rolę spełniała drewniana altana, następnie przeniesiono go do dwupiętrowego budynku po młynie, aż ostatecznie, na początku lat 60 zainaugorowano obecną świątynię, wzniesioną przy współpracy różnych firm, wśród nich firmy Bemberg a także z pomocą mieszkańców. W tamtym czasie proboszczem parafii był holenderski kapłan, Santiago Baker, który pełnił swoją służbę na całym terytorium Alto Parana od lat 50tych.

Kiedy dziś ludzie mówią “parafia” mają na myśli kościół parafialny, lub inne zabudowania parafialne położone w centrum miasteczka, przy Placu San Martin. W rzeczywistości parafia Najświęsztego Serca Pana Jezusa obejmuje terytorium gminy Puerto Libertad, tj. 871 km2 między Wandą i Parkiem Narodowym Iguazu, z ok 6000 ludności zamieszkałej w miasteczku oraz w okolicznych wioskach: San Isidro Labrador, El Salto, San Cayetano (Romero Cue), Nueva Libertad, Pasos de los Tigres, Cooperativa, Mbay Jovy y Tirica.

Na swoim terytorium posiada także trzy wioski indian Guaraní: Nueva Amanecer, Guapoy y Andres Guazurarí.

W miasteczku oprócz kościoła parafialnego mamy też dwie kaplice: Nuestra Señora de Itatí (w dzielnicy Itatí) y Santo Domingo de Guzmán (w dzielnicy Santo Domingo) oraz 12 oratoriów: San Jorge, San José Obrero, San Antonio, San Pantaleon, San Cayetano, San Miguel, San Arnoldo, Fátima, San Carlos, San Roque, Caacupé, San Expedito.

Kaplice na wioskach

Obecnie obsługujemy cztery wioski na terenie naszej parafii na których wybudowane już zostały kaplice: 


Nueva Libertad - Kaplica Jana Pawła II

San Isidro Labrador - Kaplica św. Izydora Rolnika

San Cayetano - Kaplica Jezusa Miłosiernego

Cooperativa - Kaplica Matki Bożej z Iguazú

Dojeżdżamy także na Sarandí, które należy do parafii Wanda (z Kaplicą św. Franciszka). 

Terminarz Mszy Świętych możesz zobaczyć  tutaj

W ramach Misji Polskiej w Argentynie odwiedzamy także rodziny na Kolonii Lanusse (założonej przez pierwszych kolonizatorów polskich, którzy przybyli do Wandy) i czasami sprawujemy tam Mszę Świętą w Kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wioski Indiańskie

W naszej parafii znajdują się trzy wioski indian Guaraní – plemienia o ponad tysiącletniej historii, które zamieszkuje głównie tereny Paragwaju, choć także można je spotkać na południu Brazylii, północy Argentyny i w Urugwaju. Odkrycia archeologiczne świadczą że ta grupa etniczna istniała już od V wieku, czyli 400 roku po Chrystusie, mając cechy, które odróżniały ją wyraźnie od innych plemion z tej samej grupu językowej. Zanim Hiszpanie przybyli do Ameryki indianie Guaraní zamieszkiwali rozległe tereny dżungli położone między rzekami: Paraná, Miranda, Tiete, Uruguay oraz w ich dopływach. Oprócz tego zajmowali także dużą część południa Brazylii.

W obecnych czasach wiele wspólnot indian Guaraní jest zmuszonych walczyć o swoje ziemie i swoje prawa jako plemion pierwotnie zamieszkujących te tereny. Eksploatacja dżungli sprawiła, że wspólnoty indian zostały pozbawione przestrzeni, w której mogłyby prowadzić życie plemienne. Do poważnych bolączek nękających te wspólnoty należy także zaliczyć problemy w zdobywaniu pożywienia i problemy sanitarne, których skutkiem są niedożywienie i liczne choroby.

W Argentynie indianie Guaraní zostali praktycznie wyrzuceni z dżungli, która w znacznej mierze została zniszczona, a jej pozostałości zachowały się praktycznie jedynie w granicach parków narodowych. Oznacza to że jeśli nie zaadaptują się do nowej sytuacji wchodząc w proces integracji z resztą społeczeństwa, albo będą skazani na marginalizację i powolne wymieranie, stając się w pewnym sensie „relikwią” z okresu poprzedzającego kolonizację ich terenów i wycinkę dżungli.

W Misiones indian Guaraní możemy spotkać w wioskach znajdujących się niedaleko miast i miasteczek (lub w samych miastach, jak np.w Iguazú) oraz wzdłuż głównych dróg komunikacyjnych. Wykorzystują oni takie położenie, aby oferować przybywającym tutaj turystą swoje wyroby i to co mogą pozyskać jeszcze z dżungli (przede wszystkim dzikie orchidee). Dzieci pobierają wykształcenie, głównie w języku hiszpańskim, w szkołach założonych przez rząd na terenie swoich wiosek lub w szkołach publicznych. Mają dostęp do planów pomocowych na równi z innymi członkami społeczeństwa, jeśli wyrobią sobie dokumenty argentyńskie. Pomimo tego ich sytuacja pozostaje trudna.

Wioski znajdujące się na terenie naszej parafii to:

Guapoy – najstarsza w naszej parafii, położona przy drodze krajowej nr 12, około 8 km od Puerto Libertad w kierunku północnym (jadąc do Puerto Iguazú). Ma około 200 mieszkańców. Posiada swoją własną szkołę.

Nueva Amanecer – Wcześniej znajdowała się na terenie gminy Wanda, blisko Colonia Lanusse. Około roku 2013 przeniosła się na tereny Puerto Libertad. Znajduje się obecnie na wjeździe do Paseo de Yaguareté, również przy drodze nr 12, około 3 km od naszego miasteczka w kierunku pólnocnym. Posiada około 80 mieszkańców.

 

Andres Guazurarí – najmłodsza w naszej parafii. Jej mieszkańcy przenieśli się z terenów gminy Comandante Andresito i osiedli przy drodze nr 12, około 20 km od Puerto Libertad (jadąc w kierunku północnym). Ich przybycie wywołało konflikty które nie zostały rozwiązane po dziś dzień. Pomimo tych problemów, na skutek interwencji rządu Prowincji Misiones, wioska posida dzisiaj swoją własną szkołę, choć bardzo prymitywną. Liczbę jej mieszkańców szacujemy na około 80 osób.

 

To czego najbardziej oczekują od nas indianie to pomoc materialna. Staramy się ją zapewniać według naszych możliwości przy współpracy Caritas Argentyna i Caritas Polska. Zaproponowaliśmy także katechezę we wszystkich wioskach, którą niektórzy ich mieszkańcy zaakceptowali, co zaowocowało pierwszymi chrztami wśród indian.

Obecność OFM
Wspólnota
Klasztor
Parafia
Wioski
Indianie

wioska Guapoy

Marble Surface

Video nagrane przez naszą scholkę młodzieżową w kościele parafialnym i przy kaplicy w Puerto Bemberg

KTO ŚPIEWA, DWA RAZY SIĘ MODLI

Duszo Chrystusowa, uświęć mnie.
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie,
Krwi Chrystusowa, napój mnie.
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. Męko Chrystusowa, pokrzep mnie.
O dobry Jezu, wysłuchaj mnie.
W ranach swoich ukryj mnie.
Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie.
Od złego ducha broń mnie.
W godzinę śmierci wezwij mnie.
I każ mi przyjść do siebie,
Abym z świętymi Twymi chwalił Cię,
Na wieki wieków. Amen

bottom of page